يك متخصص زراعت گفت: يكي از راهكارهاي تغذيه در آينده نزديك در بسياري از مناطق دنيا استفاده از ميكرو ارگانيسم‌ها به جاي دام‌هاي بزرگ است كه در عين حال حداكثر صرفه‌جويي در مصرف آب را به دنبال دارد.
دكتر محمدحسين فارسي در گفت‌وگو با خبرنگار كشاورزي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار كرد: بارندگي ديم نسبت به گذشته كاهش يافته و طي 30 سال گذشته سالانه 5/2 ميليمتر بارندگي كمتر شده و درصد تعرق افزايش و خشكسالي بيشتر شده است. همواره بين نزولات و سطح تعرق رابطه وجود دارد و تا زماني كه سطح تعرق از ميزان نزولات بيشتر باشد، خشكسالي رخ مي‌دهد.
به گفته وي ما با روند خشكي در كشور مواجه هستيم كه براي مقابله با آن هيچ راهي نيست، جز گياهان مقاوم به خشكي.
وي با بيان اينكه همواره بايد ارزش آب در محاسبات توليدات كشاورزي لحاظ شود، گفت: در حال حاضر با بحران شديد آب مواجه هستيم. بنابراين بيمه كشاورزان و راهكارهايي اين چنيني به آن‌ها بحران كم آبي را حل نمي‌كند.
فارسي تصريح كرد: يكي از مشكلات عديده بخش كشاورزي تاكنون استفاده بي رويه از آب‌هاي زير زميني بوده است. آب‌هاي زير زميني شايد كشور ما را در بخش صنعتي اداره كند، اما بخش كشاورزي آب زيادي مصرف مي‌كند، در حالي كه بهره‌وري آن بسيار پايين است.
وي يادآور شد: زماني كه پمپ به كشور وارد شد تا آب را از اعماق زمين بيرون بياورد، مشكلات ما در بخش كشاورزي شروع شد، غافل از اينكه اين آب‌ها بالاخره روزي تمام مي‌شوند. در حال حاضر رودخانه‌ها و قنات‌ها خشك و روستاهاي ما مخروبه شده‌اند و به حاشيه شهرها آمده‌اند و اين پيامدهاي منفي است كه خشكسالي به دنبال دارد.
وي افزود: زماني كه يك منطقه خشك مي‌شود، به دنبال آن بارندگي نيز كمتر مي‌شود و با نشست زمين ديگر جايي براي ذخيره آب باقي نمي‌ماند و همان باران هرازگاهي نيز به هدر مي‌رود.
فارسي خاطرنشان كرد: با گسترش بيابان‌ها، سفره‌هاي آب زير زميني كاهش پيدا مي‌كنند، اما ما همچنان كشاورزان را تشويق مي‌كنيم تا هر محصولي را بكارند. در حالي كه اكنون براي گندم نيز آب به ميزان كافي وجود ندارد و توليد آن مقرون به صرفه نيست. از اين رو بايد به فكر محصولاتي نظير «زعفران» و يا كشت گلخانه‌اي، زير پلاستيك و در محدوده‌هاي بسته باشيم كه ارزش افزوده بالايي دارند و آب كمتري مصرف مي‌شود.
وي همچنين گفت: كشت زير پوشش بايد براي حداقل كردن مصرف آب براي محصولاتي نظير «گوجه فرنگي» و «خيار» كه مي‌توان آن‌ها را زير پلاستيك پرورش داد، گسترش يابد.
فارسي تصريح كرد: در آينده نزديك راهكار تغذيه انسان‌ها در بسياري از مناطق دنيا استفاده از ميكرو ارگانيسم‌ها است. بنابراين ديگر استفاده از شتر و يا گوشت گوسفند و گاو براي توليد پروتئين مقرون به صرفه نيست.
اين متخصص زراعت با بيان اينكه بايد روش‌هاي سنتي را به منظور بهره‌وري بهينه از آب كنار بگذاريم، افزود: ميكروارگانيسم‌ها از جمله قارچ‌هاي خوراكي حداكثر صرفه‌جويي در مصرف آب را به دنبال دارند. بنابراين بايد از دام‌هاي بزرگ براي توليد پروتئين دست برداريم چرا كه انرژي و آب زيادي در اين شرايط به هدر مي‌رود.
منبع : وب سايت خبري صنعت غذا و كشاورزي
