در زبان انگليسي آويشن تحت عنوان Thymus Valgaris تلفظ ميشود که تيموس يک لغت يوناني و به معناي شجاع است. در يونان باستان زنان اين گياه را به لباس شوهرانشان که عازم جنگ بودند ميدوختند زيرا آنها معتقد بودند که آويشن سبب شجاعت و در نتيجه پيروزي همسرانشان در جنگ ميشود.
به گزارش لقمه از پايگاه سلامت "پزشکان بدون مرز"، آويشن يکي از قديميترين گياهان دارويي است به طوري که مصريان و يونانيان باستان از آويشن براي درمان بيماريهاي خود استفاده ميکردهاند. در کتب مذهبي از آويشن به عنوان گياه مورد علاقه حضرت موسي(ع) ياد شده است.
آويشن گياهي از خانواده نعناعيان و گياه بومي نواحي شرقي مديترانه است. اين گياه چند ساله به صورت بوتههاي متراکم و پرشاخه رشد ميکند. قسمتهاي دارويي آن، سرشاخههاي آن و برگهاي خشک شده آن است.
**خواص دارويي:
- آويشن به عنوان گياهي ضدعفوني کننده شناخته شده است. محلول شستشوي دهان که حاوي آويشن باشد در درمان عفونت لثه موثر است و به همين دليل براي تهيه برخي از دهانشويهها، خمير دندانها نيز به کار ميرود.
- آويشن در درمان بيماري مجاري تنفس فوقاني از قبيل برونشيت و آسم تاثيرات مفيدي دارد و براي معالجه سرفه و گلودرد استفاده ميشود.
- آويشن داروي سنتي دردهاي معده و روده است. جوشانده اين گياه در درمان پيچش روده و اسهال موثر است و براي دفع انگلهاي روده، در گذشته از آويشن استفاده ميکردهاند.
- آويشن داراي اثرات ضدقارچي و ضدباکتريايي قوي است و اين خاصيت به دليل وجود تيمول و کارواکرول در اسانس اين گياه است و اين اسانس داراي اثرات ضداسپاسم، ضد سرفه و خلطآور است.
- شستن سر با محلول رقيق اسانس آويشن سبب افزايش جريان خون در پوست سر و قوي شدن غدههاي مو و در نتيجه جلوگيري از ريزش مو ميشود.
- استفاده از اسانس آويشن براي مبتلايان به دردهاي عضلاني، مفصلي و روماتيسمي مفيد است.
- آويشن عامل تصفيهکننده خوبي بوده و در درمان بيخوابي و امراض جهاز هاضمه مفيد است.
- آويشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و براي تقويت بينايي و معده هم مفيد است.
- در خوردن آويشن نبايد زيادهروي کرد زيرا باعث بروز آلبومين در ادرار ميشود. همچنين مصرف آن براي زنان حامله و باردار توصيه نميشود.
منبع : لقمه